Każdy z nas posiada ludzką formę, Która jest cenną formą. Jest ona cenna dlatego, ponieważ opierając się na niej można osiągnąć wyższe sfery egzystencji. Wyższe światy egzystencji są osiągane poprzez praktykowanie szlachetnych czynów i porzucenie złych nieczystych działań. Jednakże egzystencja w wyższych światach chociaż czasowo bardzo spokojna i szczęśliwa nie jest niczym trwałym. Dlatego musimy podjąć się praktyki Dharmy, abyśmy osiągnęli stan całkowicie przebudzonego oświecenia, stan Buddy.
Doskonale oświecony wygłosił wiele różnych nauk, tak aby istoty mogły iść ścieżką prowadzącą do całkowicie przebudzonego oświecenia. Rzeczywiście nauczał on tego co jest zwane zbiorem 84.000 różnych nauk Dharmy, wszelkich różnych metod, które można stosować, aby osiągnąć stan wyzwolenia. Cel tych nauk był taki, aby opierając się na nich można było osiągnąć wyższe sfery egzystencji. Poprzez porzucenie złych działań i praktykowanie szlachetnych czynów można osiągnąć sfery ludzi lub bogów. Budda uczył, że jeśli ktoś opiera się na spokojnym wyciszeniu osiąga on poprzez praktykę głębokie medytacyjne pochłonięcie i jeśli poprzez to wyciszenie osiąga szczęśliwość, może urodzić się w świecie bogów, w szczególności w sferze pożądania.
Budda wygłosił wielką ilość nauk dotyczących spokojnego wyciszenia i rozwijania go bez rozproszenia. W szczególności będąc przywiązanym do aspektu czystości i jasności w stanie spokojnego wyciszenia i opierając się na tej jasności osiąga się odrodzenie w świecie bogów w sferze form. Jeśli ktoś poprzez spokojne wyciszenie osiąga stan pustki i opiera się na tym, wówczas osiąga odrodzenie jako bóg w bezforemnej sferze. Ale te nauki nie są naukami które prowadzą do całkowitego wyzwolenia z samsary. Jest się nadal wewnątrz samsary ale na wyższym poziomie, w sferze bogów.
Budda nauczał również o różnych stopniach, które można osiągnąć dzięki medytacyjnemu pochłonięciu. Stan Arhata jest osiągany poprzez praktykę medytacyjnego wglądu, który opiera się na aspekcie pustki. Poprzez to można osiągnąć poziom Arhata. Na tym poziomie osiągamy jedynie jedną czwartą realizacji pustki. Pratjekabudda osiąga stan połowicznego zrozumienia pustki. Kiedy ktoś osiągnie całkowite urzeczywistnienie natury pustki osiąga stan na pierwszym poziomie Bodhisattwy. Stąd przechodzi się poprzez pięć ścieżek i dziesięć stopni realizacji do stanu całkowicie przebudzonego oświecenia. Zatem poprzez zrozumienie pustki dochodzi się do zrozumienia nie-jaźni zarówno w zjawiskach jak i w samym sobie.
Budda podał również wielką ilość nauk dotyczących oczyszczenia się z zaciemnień i nagromadzenia duchowej zasługi i świadomości. To się osiąga poprzez praktykowanie sześciu doskonałości Bodhisattwy. Wszystko to prowadzi do stanu całkowicie przebudzonego oświecenia. To jest metoda Mahajany i chociaż stosując się do wyzwolenia, wymaga to długiego czasu. Jeśli ktoś pragnie osiągnąć wyzwolenie bardzo, bardzo szybko, bez zwłoki, wówczas posługuje się skutecznymi środkami Wadżrajany, sekretnej stałej ścieżki. Budda dał wszystkie te różne nauki, 84.000 zbiorów Dharmy, aby posługując się różnymi aspektami tych nauk można było osiągnąć stany wyższych światów, ludzi i bogów, aby można było osiągnąć stan Arhata, lub Pratjeka Buddy lub Bodhisattwy od pierwszego do dziesiątego stopnia oświecenia i ostatecznie stan Buddy. Również aby można było osiągnąć stan Buddy bardzo szybko praktykując Wadżrajanę. Wszystko to buło nauczane przez Buddę. Według buddyjskiej tradycji powstawanie fizycznego ciała nie jest wynikiem stworzenia przez jakiś czynnik. To znaczy, nie stajemy się ludźmi w wyniku aktywności światowych bóstw czy wężowych władców. Przybieramy tę formę egzystencji, którą wyznaczają nasze działania, nasza karma. Obecnie wszyscy doświadczamy egzystencji ludzkich istot w tym kraju, w tym świecie i ta egzystencja jest rezultatem, karmicznym skutkiem działań, które zostały nagromadzone w przeszłości. Były to działania tego rodzaju, które powodują ludzką egzystencję.
W przeszłości nagromadziliśmy ogromną ilość dobrych i ogromną ilość złych działań, lecz w tym lub innym czasie w przeszłości każdy z nas musiał zebrać wielką ilość działań, które bezpośrednio rozwinęły się w obecne doświadczenie ludzkiej egzystencji.. Ponieważ wszyscy doświadczamy tego samego podstawowego środowiska, działania których dokonaliśmy w przeszłości musiały być bardzo podobne. Ten rodzaj związku pomiędzy działaniami w przeszłości a podobieństwem otoczenia jest zwany „karmą zgodną z otoczeniem”. Oprócz tego generalnego otoczenia karmicznego szkieletu, który wytwarza podobieństwo w otoczeniu, którego doświadczamy, są również w poszczególnej karmie, którą każdy z nas nagromadził. Na przykład, niektórzy z nas doświadczają krótkiego życia z wieloma chorobami, trudnościami, cierpieniami z rozczarowaniami. Toteż chociaż posiadamy nawet tę ludzką egzystencję, jest to nadal trudna forma egzystencji. Ten rodzaj skutku oznacza, że musieliśmy odbierać życie i ranić inne istoty. Albo inny przykład : ktoś w przeszłości ulegał bardzo żądzy, ktoś kradł wiele, teraz będąc człowiekiem jest bardzo ubogi, niewielkiego dobytku i jest zawsze w potrzebie. Ktoś inny z kolei, kto nagromadził w przeszłości karmę poprzez ochranianie życia znajdzie obecnie ludzką egzystencję bardzo długą, pełna fizycznego dobrobytu i wolną od chorób. Te poszczególne różnice, Które powstają są zwane „szczególnymi aspektami karmy różniącymi doświadczenia jednostek”. Toteż mamy dwa aspekty karmy: ogólną karmiczną sytuację, która wyraża się podobieństwem otoczenia oraz szczególne aspekty karmy, które wyrażają się w różnicach w indywidualnych doświadczeniach.
W szczególności, w naszym szczególnym przypadku, mamy aktualnie wielkie szczęście w postaci możliwości praktykowania świętej Dharmy.
To oznacza, że posiadamy to, co jest zwane cenną ludzka egzystencją, co jest określeniem opisującym ludzką egzystencje obdarzoną ośmioma swobodami i dziesięcioma szczególnymi darami lub błogosławieństwami. To jest bardzo trudna do uzyskania forma ludzkiej egzystencji. To jest bardzo, bardzo rzadkie i osiągane jedynie dzięki potężnej ilości dobrej karmy z przeszłości. Ten wyjątkowy aspekt ludzkiej egzystencji wynika z jego ogromnego potencjału, gdyż może być użyte jako rama określająca naszą długoterminową przyszłość, albo pogłębiając nasze uwikłanie w samsaryczną egzystencję, albo wytyczając drogę do wolności i ostatecznie pełnego oświecenia. To wszystko są potencjalne możliwości, które są obecne w cennej ludzkiej egzystencji.
Ludzie, którzy są zainteresowani praktykowaniem Dharmy muszą przede wszystkim nastawić się ku pełnemu oświeceniu przez rozwijanie i pielęgnowanie głębokiej wiary i zaufania w stan Buddy, czyli przebudzony oświecony umysł. Ta wiara jest dalej rozwijana przez przyjmowanie schronienia i praktykę pokłonów. Są wśród was tacy, którzy wykonali te praktyki i tacy, którzy definitywnie zamierzają ją wykonać. To jest naprawdę bardzo, bardzo cudowne, ponieważ te osoby nie tylko zrozumieją co znaczy posiadać wiarę w pełne oświecenie, w stan Buddy, ale poprzez nieustanne wzbudzanie motywacji dla schronienia, znajdą się w zasięgu mocy i opieki przebudzonego oświecenia i będą w stanie praktykować swoją praktykę Dharmy bez przeszkód, bez przerw i zakłóceń i wykorzystać praktykę schronienia i pokłonów jako podstawę dla zebrania nagromadzeń i usunięcia zaciemnień.
Zasadniczy cel ludzkiej istoty, cel, dla którego możemy wykorzystać ludzką egzystencję to osiągniecie oświecenia. Robimy to przede wszystkim przez przyjęcie schronienia i wykonywanie pokłonów. W ten sposób pobudzamy wiarę i zaufanie w praktykę Dharmy. Również aby uczynić pełny użytek, aby uczynić ludzką egzystencję naprawdę znaczącą, potrzebujemy użyć jej dla zrozumienia tego co znaczy zdrowe i niezdrowe działanie. Musimy być w stanie rozpoznawać różnice pomiędzy tymi dwoma rzeczami i być w stanie wykorzystać to rozpoznanie dla porzucenia tego co jest niezdrowe i praktykowania tego co jest zdrowe. Jeśli to uczynimy ludzka egzystencja stanie się naprawdę znacząca. Dla tej przyczyny poświęciłem wiele czasu mówiąc o medytacji Dordże Sempa i 100-sylabowej mantrze. Dzięki temu jesteście zaznajomieni z tym czym są zaciemnienia i niezdrowe działania i jak te rzeczy mogą być oczyszczone poprzez pobudzenie czterech oczyszczających sił: siły postawy, siły postanowienia, siły żalu, siły skutecznego działania. W ten sposób można uwolnić się całkowicie z całej niedobrej karmy i wszystkich zaciemnień. Poprzez medytację Dordże Sempa można usunąć to wszystko i uczyniwszy to co jest zwane Ofiarowaniem Mandali, aby zebrać nagromadzenie zasługi i świadomości. Te nagromadzenia są w najwyższym stopniu ważne i są one tak potężne, że jeśli ktoś skutecznie zgromadzi zasługę i świadomość, po prostu musi stać się oświecony. Nie ma innej możliwości.
Aby dostarczyć czującym istotom najbardziej skutecznych i szybkich środków osiągania pełnego, w pełni przebudzony oświecony umysł, czyli Budda, emanuje w formie różnych Jidamów, czyli medytacyjnych bóstw oraz udziela inicjacji, powodujących dojrzewanie strumienia świadomości poszczególnych istot. Poprzez praktykowanie medytacji związanych z tymi bóstwami dochodzi się do pewnych osiągnięć dzięki którym jest się w stanie osiągać oświecenie. Toteż jest powiedziane w Wadżrajanie, tej tradycji o bardzo potężnych technikach osiągania oświecenia, źródłem osiągnięć i dokonań jest medytacyjne bóstwo, czyli Jidam. Aby być w stanie praktykować medytację z Jidamem, dana osoba musi dojrzeć ten proces dojrzewania zachodzi dzięki inicjacji, czyli przekazowi mocy, które zależą od błogosławieństwa Lamy. Poprzez błogosławieństwo Lamy czyjś strumień świadomości staje się dojrzały, poprzez inicjację i błogosławieństwo Lamy otrzymuje się instrukcje i nauki, które umożliwiają, jeśli są praktykowane, osiągnąć pełne oświecenie. Toteż Lama w Wadżrajanie jest nazywany źródłem wszelkiego błogosławieństwa. I ponewarz praktykuje się tak potężne techniki poprzez transformacje i rozpuszczenie napotyka się na potężne przeszkody, na wiele warunków, które czynią trudnym praktykowanie Dharmy, wiele rzeczy, które przerywają i uniemożliwiają praktykę Dharmy. Aby usunąć te przeszkody i stworzyć warunki i odpowiednie otoczenie, tak aby czyjaś praktyka była owocna, opieramy się na aktywności opiekunów Dharmy. Dzięki medytacji i modlitwie związanej z tymi Opiekunami, działają oni usuwając przeszkody i stwarzając dobre warunki dla czyjegoś oddania praktyce. Toteż jest powiedziane, że źródłem wszelkiej aktywności Buddy są Opiekunowie. Kiedy praktykujemy Wadżrajanę oprócz przyjęcia schronienia w Trzech Klejnotach : Buddzie, Dharmie i Sandze, przyjmujemy schronienie w trzech źródłach, albo Trzech Korzeniach : w źródle wszelkiego błogosławieństwa czyli Lamie, w źródle mocy wszelkich osiągnięć i realizacji czyli Jidamie oraz w źródle wszelkiej aktywności czyli opiekunach, czyli opiekunach Dharmy. Trzy Korzenie i Trzy Klejnoty są najbardziej potężnym źródłem mocy pomagającej w praktyce Dharmy, najbardziej skutecznymi środkami mogącymi udzielić wszelkiego błogosławieństwa i realizacji. Ale bez wiedzy, oddania i modlitwy z czyjejś strony nie otrzyma się żadnej inspiracji ani błogosławieństwa od Trzech Korzeni i Trzech Klejnotów.
Aby otrzymać pełną opiekę Trzech Klejnotów i trzech Korzeni przyjmujemy schronienie, które polega na wyobrażeniu sobie tych sześciu źródeł w niebie przed sobą, codziennie czyniąc pokłony przed nimi i powtarzając modlitwę schronienia, wzbudzając w sobie intensywne oddanie, szacunek i pragnienie otrzymania ich opieki i błogosławieństwa. To jest coś co wszyscy powinniśmy robić codziennie. Jeśli są pośród was tacy, którzy pragną podjąć się praktykowania Nyndro, podstawowych praktyk, w szczególności 100.000 pokłonów to bardzo określona wizualizacja i medytacja towarzysząca pokłonom. Polega na wyobrażeniu sobie źródeł schronienia, Trzech Klejnotów, Trzech Korzeni w niebie przed sobą z Lamą w centrum otoczonym Jidamami, Buddami, Dharmą, Sangą i opiekunami Dharmy. Ci z was, Którzy pragną praktykować to, powinni otrzymać te nauki od Lamy, który może udzielić pełnych instrukcji w wizualizacji, medytacji i sposobie w jakim praktyka przebiega. Kiedy ktoś przyjmuje schronienie i czyni pokłony, wykorzystując całą swoją istotę, swoje fizyczne ciało, swoją mowę oraz swój umysł. Poprzez złączenie dłoni w modlitwie i wykonywanie pokłonów ciałem oczyszczamy się z fizycznych zaciemnień i złej karmy zebranej przez fizyczne działanie. Poprzez recytację modlitwy schronienia oczyszczamy zaciemnienia mowy, a poprzez oddanie i szacunek powstające w umyśle, oczyszcza się mentalne zaciemnienia. Poprzez totalne wciągniecie ciała, mowy i umysłu w praktykę, oczyszczamy się z zaciemnień ciała, mowy i umysłu, i karmy zebranej przez fizyczne działanie. Poprzez recytację modlitwy schronienia oczyszczamy zaciemnienia mowy, a poprzez oddanie i szacunek powstające w umyśle oczyszcza się mentalne zaciemnienia. Poprzez totalne wciągnięcie ciała, mowy i umysłu i karmy zebranej ciałem, mową i umysłem oraz zbieramy nagromadzenie zasługi poprzez te trzy płaszczyzny naszego działania.
Ta wizualizacja jest całkiem skomplikowana. Jeśli ktoś potrafi wyobrazić ją sobie wyraźnie naprzeciw siebie to przyniesie mu wielkie błogosławieństwo, wielką inspirację oraz oczyści niedobrą karmę. Jeśli ktoś nie jest w stanie wyobrazić sobie tego jasno, ale potrafi myśleć w maksymalnym skupieniu, bez rozproszenia, że źródła Schronienia znajdują się rzeczywiście naprzeciw niego, wówczas to przyniesie ten sam skutek oczyszczania z zaciemnień i zebrania nagromadzeń.
Kiedy ktoś wykonuje pokłony to musi być czynione z głębokim oddaniem i głęboką wiarą połączonymi z recytacją modlitwy o schronienie. Jeśli ta mentalna postawa jest nieobecna wówczas jest bardzo niewielki sens robienia pokłonów. Kiedy ktoś skończy robić tyle pokłonów ile czyni ich za jednym razem, sto lub dwieście, lub więcej, wówczas siada i wyobraża sobie wszystkie źródła Schronienia rozpuszczające się w świetle. To światło jest wchłonięte w jego własne ciało i odczuwa on wielką radość i potężne szczęście, że otrzymuje błogosławieństwo schronienia, błogosławieństwo wszystkich Trzech Korzenie i Trzech Klejnotów. To jest najcudowniejszy, najbardziej pożyteczny sposób praktykowania medytacji.
spisano w: KARMA DARGYE LING (Warszawa 1980)
