Pewnego razu Błogosławiony przebywał w królewskim obszarze Góry Szczytu Sępa, razem z wielkim zgromadzeniem mnichów i Bodhisattwów. W tym czasie Błogosławiony wszedł w samadhi, które bada dharmy, zwane „Całkowitą Iluminacją” i w tym samym czasie szlachetny Bodhisattwa-Mahasattwa Awalokiteśwara, wglądając w głęboką praktykę trancendentnej wiedzy, ujrzał pięć skandh i ich naturalną pustkę.
Wówczas Siariputra zainspirowany przez Buddę powiedział do Awalokiteśwary: „Jak powinni uczyć się ci szlachetni, którzy pragną podążać głęboką praktyką trancendentnej wiedzy?”
Awalokiteśwara odpowiedział: „Siariputro, ktokolwiek pragnie podążać głęboką praktyką transcendentnej wiedzy powinien czynić to w ten sposób, widząc pięć skandh i ich naturalną pustkę. Forma jest pustką, pustka jest formą; pustka nie jest czymś innym niż forma, forma nie jest czymś innym niż pustka; tak samo uczucia, postrzeganie, pojęcia i świadomość. W ten sposób wszystkie dharmy są pustką i nie posiadają żadnych właściwości.
One są nienarodzone i trwają nieprzerwanie, nie są ani nieczyste ani czyste, ani nie zmniejszają się ani nie zwiększają. Zatem, skoro jest pustka to nie ma formy, uczucia, postrzegania, pojęć, świadomości; nie ma oka, ucha, nosa, języka, ciała, umysłu; nie ma widoku, dźwięku, zapachu, smaku, odczucia, tworów umysłu; nie ma właściwości widzenia, właściwości słyszenia, właściwości wąchania, właściwości smakowania, właściwości odczuwania, właściwości myślenia, właściwości świadomości umysłu; nie ma nidan, od niewiedzy do starości i śmierci, ani nie ma ich kresu; nie ma cierpienia, przyczyny cierpienia, kresu cierpienia ani ścieżki; nie ma mądrości, osiągania ani nie-osiągania.
Zatem, ponieważ nie ma osiągania, Bodhisattwowie trwają dzięki transcendentnej wiedzy i ponieważ nie ma zaciemnień umysłu, nie znają lęku, przekraczają fałszywość i wychodzą poza ograniczenia smutku. Wszyscy Buddowie, którzy trwają w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, dzięki transcendentnej wiedzy w pełni i czysto przebudzili się do niezrównanego, prawdziwego, pełnego oświecenia.
Dlatego mantra transcendentnej wiedzy, mantra głębokiego wglądu, niedościgniona mantra, niezrównana mantra, mantra, która uspokaja wszelkie cierpienie, powinna być znana jako prawda, gdyż nie ma w niej niczego zwodniczego. W transcendentnej wiedzy ta mantra jest wygłaszana:
Om Gate Gate Paragate Parasamgate Bodhi Swaha
O Siariputro, właśnie tak Bodhisattwa-Mahasattwa powinien poznawać głęboką transcendentną wiedzę”.
Wówczas Błogosławiony wyszedł z tego samadhi i pochwalił Bodhisattwę-Mahasattwę Awalokiteśwarę, mówiąc: „Dobrze, dobrze, o synu szlachetnej rodziny! Głęboka transcendentna wiedza powinna być wychwalana właśnie tak, jak tego nauczałeś a Tathagatowie będą się radować”.
Gdy Błogosławiony powiedział to, Siariputra i Awalokiteśwara, całe zgromadzenie i świat bogów, ludzi, asurów i gandharwów z sercami wypełnionymi radością wychwalali słowa Błogosławionego.
